W niemieckiej Turyngii, na początku XX wieku, wśród leśnej głuszy z mnóstwem jezior, grot i bajkowych krajobrazów mieści się szkoła z internatem dla dziewcząt. Żadna z mieszkanek nie wie kim jest, skąd pochodzi, ani skąd wzięła się właśnie tutaj i jakie będzie jej przeznaczenie. Przywożone kolejno w wieku niemowlęcym do mrocznego, starego, rozpadającego się ogromnego budynku, wychowują się, uczą i ćwiczą balet, aby kiedyś móc wystąpić przed ich dobroczyńcą, opiekunem i sponsorem, księciem.
Rygor, planowość, posłuszeństwo i pokora, to zasady na co dzień wyznawane przez dyrektor szkoły. Dziewczyny nie znają innego życia poza tym, które im oferują, nigdy nie wychodzą poza teren szkoły, nigdy nie spotykają się z ludźmi z zewnątrz, nie wyjeżdżają i nie mają innych przyjaciół poza tymi szkolnymi. Całkowita izolacja czyni je zupełnie zależnymi od swoich wychowawców, służby a zwłaszcza surowej dyrektor instytucji.

Hidalla, Irene, Vera, Blanka, Melusine czasem myślą o swoich rodzinach, marzą na temat swojego pochodzenia, stron, z których się zjawiły, próbują przypomnieć sobie swoich rodziców. Nikt jednak nigdy nie interesował się nimi, nie odwiedzał ich, jedynie co znają to szkołę i ogród doń przyległy. Szeroki świat kusi i przeraża zza krat pilnie strzeżonych przez służbę i agresywne rottweilery.
Najważniejszą sprawą w ich życiu jest balet, każda marzy o zostaniu primabaleriną i tańczeniu dla księcia w teatrze. Szansę na główną rolę ma jednak tylko trójka najładniejszych i najzdolniejszych: Melusine, Blanka i Hidallar30;
W szkole zawiązują się przyjaźnie, miłości. Irene zakochana jest w pięknej Hidalli, wielbi ją, czci i nie odstępuje na krok. Dziewczęta starają się spędzać w samotności jak najwięcej czasu, okazując sobie czułość, bliskość i całą młodzieńczą delikatność jaką podsuwa im uczucie i pragnienia. Także Blanka od dawna kocha ich nauczycielkę, opiekunkę starszej grupy, śliczną, młodziutką Gertrudę, z która spędza całe noce, wymykając się do niej ukradkiem każdego wieczora.

Któregoś dnia grupa dziewcząt trafia wiedziona ciekawością do tajemniczej bibliotekir30; Okazuje się, ze stamtąd już tylko krok do ukrytej komnaty, w której pani dyrektor przechowuje swoje skarby i dane swoich podopiecznych. Nieopatrznie jednak, w tajemnym pokoju dyrektorki zatrzaskuje się Verar30; Wkrótce dziewczyna znika w nieokreślonych okolicznościach. Szkoła jest magiczna, surowa, rządzi się ostrymi prawami, kto za dużo chce wiedzieć, ten ponosi największą karę. Także ci co szukają, muszą zginąć.

Za drzwiami czuwają groźne psy, zawsze gotowe rozszarpać zbyt ciekawskie uczennice, a w mrocznej piwnicy dyrektorka szkoły wraz ze swoim służącym zakopują coś dziwnego, owiniętego szczelnie płótnemr30; Zbyt ciekawski inspektor policji Gruber szybko zostaje przeniesiony do Afryki, a w szkole życie tętni bez zmian ustalonym trybem.. Po co jednak szkolone są z taką surowością piękne dziewczęta i co z tym ma wspólnego książę? Jakie tajemnice od lat skrywają te odrapane mury i jakie ludzkie tragedie się za nimi kryją?