Reverienne napisała:
Lato - promienie słońca zmuszające do szukania cienia w otoczeniu drzew, wolność, możliwość czytania i rysowania przez całe dnie, rodzinne wyjazdy, chodzenie w lekkiej sukience i moczenie stóp w chłodnych wodach Bałtyku. I Rewal, w którym byłam naprawdę wiele razy, i Kraków, i Warszawa. Możliwość złapania oddechu po szkole, wyluzowania, poczucia odrobiny nudy, wspaniałe wyprawy z dziadkiem, mające na celu poznanie najbliższej okolicy. (...) Kocham lato, kocham swoje urodziny na pograniczu dwóch pór roku, kocham zasłużony urlop w postaci wakacji.

Reverienne napisała:
Jesień widzę tańczącą razem z Latem. Gdy o ból głowy przyprawiają nas upały, moja wyobraźnia tworzy taki oto obrazek: na dworze chłód, deszcz, zamglony świat, a na parapecie, tuż przy kaloryferze, siedzi dziewczyna, książkę czytając, w ręku z gorącą herbatą tudzież kakao. A z drzewa powolutku opadają liście, raz wirując wdzięczne, kierowane przez wiatr, raz opadając, pozbawione sił, przyciągane siłą grawitacji. I to wszystko wygląda pięknie, przynajmniej dopóki drzewa nie staną się łyse i nie zaczną straszyć.